07 listopada 2012

Pada...


***



Pada ... 
Między kroplami deszczu magia tajemnic lśni,
Kropla za kroplą jedno marzenie...
Przecieka przez palce niewidzialny czas... 
Ogień się tli, niebo płacze, 
Czego chce?
Co przyniesie? 
Może przyjdzie jak sen?
Czy deszcz ugasi miły ogień w niej?
Czy rozpali ją do dna?
Drogę wskaże na czas?
Widzieć oczami duszy, 
Ona tego tylko chce....
Czuć blisko tajemnicy moc,
Prawdę znać,
 Poczuć ciepło gwiazd,
I odnaleźć drogę swą,
Bliski już czas,
Minuta po minucie,
Krok po kroku...

                                                        JW.2012 

 



7 komentarzy:

  1. Twoje słowa ? Bardzo ładne ;-)) interesująco "ubrane" ;-))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak Karolinko moje słowa :) Po przeczytaniu Twojego wiersza naszła mnie "wena" i tak patrząc na moknący świat stworzyłam swój wiersz :)

      Usuń
  2. Oj jak nastrojowo... :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Tak, potrafisz zrobic nastroj !
    Wiersz jest .....bardzo "wymowny", okresla ladnie Twoja dusze...
    Buziaki gorace moja Droga !

    OdpowiedzUsuń
  4. To nie jest wiersz, to idacy spirit, inny od duszy.Slepiec, ktory widzi pomiedzy kroplami deszczu, widzi swoja droge,do domu, ten kto nie wie, zna prawde i dotyka gwiazd, cieplych, bo ogrzanych jej ogniem,gluchy, uslyszy cieknacy przez palce czas i poczuje jego koniec. - remarkable...

    OdpowiedzUsuń
  5. zdjęcie jest zachwycające w swej prostocie:))

    OdpowiedzUsuń
  6. Czas przemijania nowego życia to jak te krople deszczu żyją chwilą ale są i to się liczy.Piękny wiersz pozdrawiam Dusia

    OdpowiedzUsuń

Dziękuje za komentarz :)